Op bovenstaande foto kunt u heel mooi de knaloranje kleur van vers padoek zien. En natuurlijk ook hoe mooi de krullen van deze sponningschaaf af komen! Alleen al daarom één van mijn favoriete schaven!
Het schaven van padoek is echter geen makkelijk klusje. De houtnerf van padoek golft enorm, waardoor het zelfs met vlijmscherpe ijzers bijna onmogelijk is om te schaven zonder dat het hout uitscheurt. Bij deze sponning is dat niet erg, want daar valt straks het schilderij in, dus zie je er niets meer van, maar hoe anders is dat voor de sierlijke profielen aan de voorzijde van de lijst! Daar is heel wat schuurwerk aan te pas gekomen, om de boel nog een beetje te redden.
Tijdens het zagen met mijn grofste zaag is de zaag in mijn duimnagel terecht gekomen. Dwars erdoorheen in één korte haal. Het was dus een lekker scherpe zaag! Maar zelfs nu, ruim drie maanden later, is de nagel nog steeds niet helemaal hersteld.
Over zaagwerk gesproken: daar was heel wat van, in dit project! Het padoek nog het minst. Maar al die kleine stukjes ebben en elshout hebben ontzettend veel zaagwerk gekost, en de achterplank van kersenhout moest in de dikte doormidden gezaagd worden, wat natuurlijk erg veel tijd en moeite gekost heeft. Maar ik ben erg tevreden met het resultaat, en dat maakt het alleszins de moeite waard.
Ik heb tot dusver nog niet eerder een project gedaan met zulke diversiteit in kleuren, en dat zie je het beste als je de foto’s van de verschillende houtkrullen bekijkt. Prachtig, toch?
Om de kleine stukje ebben en els te lijmen, heb ik lijm gebruikt die niet zoveel klemkracht benodigd, want de positie en het aantal maakte het vrijwel onmogelijk om goed te klemmen. Strak tape eromheen wikkelen was voldoende.
Al met al was het weer een hele klus, maar zeer zeker de moeite waard. Ik geniet nog elke dag van het resultaat!
